چرا کسی به فکر پل بانو صحرا نیست؟

وبلاگ ساوجبلاغ پژوهی: پل تاریخی «بانو صحرا» در دو کیلومتری شمال غربی روستای کردان از توابع بخش چندار شهرستان ساوجبلاغ واقع است. این پل کهن، از آثار زیبای دوره صفویه است. مصالح به کار رفته در پل، سنگ و آجر همراه با ملات آهک است. پل بانو صحرا تا اواخر دهه 50 محل ارتباط دو طرف رودخانه بوده که در پل سازی جدید بخش هایی از آن از بین رفته است. در 25 اردیبهشت 1390 «وارنا» نویسنده وبلاگ خواندنی «گنجه و گنجینه» طی یادداشتی از تخریب این پل تاریخی، انتقاد کرده است. امیدوارم که آقای دهقان سانیج - مدیر کوشای اداره میراث فرهنگی و گردشگری شهرستان ساوجبلاغ - در جهت رفع دغدغه وارنا و دیگر علاقه مندان میراث فرهنگی ساوجبلاغ اقدام نماید.

* * * * *

کاش واژه ای به نام تخریب نبود. کاش میراث گرانسنگ نیاکانمان به ما نمی رسید و ما  شرمنده گذشتگانمان نمی شدیم. شرمندگی از انهدام ویرانی و تخریب مواریث نیاکانمان  تمامی هم ندارد. ساوجبلاغ سرزمین ریشه ها است. نام ساوجبلاغ به معنای سرزمین چشمه‌های آب سرد با تاریخ، فرهنگ و مدنیت هفت هزار ساله و مشاهیر نام آور و رسوم دیرپا و ریشه دار گره خورده است. اما همه اینها مانع از انهدام آثارش نشدند. «بانو صحرا» نمونه ی از آن است. بانو صحرا»، یکی از سه پل باقی مانده از دوران صفویه در شهرستان ساوجبلاغ است که طاق آن در اثر عوامل جوی چون سیل و بالا آمدن آب رود روستای بانو صحرا، به کلی فرو ریخته و جز پایه های آن چیزی از این پل باقی نمانده و این در حالی است که تاکنون اقدامی جهت ساماندهی این پل انجام نشده است. پل بانوصحرا که در یکی از روستاهای دهستان چندار ساوجبلاغ قرار گرفته، از سنگ و ملاط ساروج ساخته و با تیرهای چوبی بسیار قطور کلاف بندی و مستحکم شده وروی آن با آجرهای قرمز رنگ به ابعاد 5.20.20 سانتی متر تزیین شده است. این پل در دوران صفویه در این منطقه ساخته شده و ظاهرا تا دوران قاجار نیز مورد استفاده قرار می گرفته است . اما با تغییر مسیر جاده کارایی خود را به طور کامل از دست داده و به علت نبود حفاظت های لازم، پایه های آن سست شده و بخش های بسیاری از آن فرو ریخته است.